ΠΑΝΓΚΡΑΤΙΣΤΕΣ
AIKIDO ΜΕΝΙΔΙ - ΤΟ AIKIDO ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΑΡΧΑΙΟ ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΠΑΝΓΚΡΑΤΙΟ ?

     Αφορμή για το παρόν άρθρο αποτελεί η φωτογραφία όπου αναπαρίστανται δυο Πανκγρατιστές να εκτελούν μια πολύ γνωστή τεχνική του AIKIDO, το sankyo. Υπάρχει επίσης πληθώρα φωτογραφιών από Αρχαία Ελληνικά ευρήματα όπου αθλητές εκτελούν τεχνικές είτε του AIKIDO, είτε του jiu jitsu. Πολλοί ασκούμενοι στις πολεμικές τέχνες αναπτύσουν την θεωρία ότι οι Ιαπωνικές πολεμικές τέχνες είναι στην ουσία συνέχεια των Αρχαίων Ελληνικών πολεμικών τεχνών και αθλημάτων. Είναι γνωστή επίσης και η δήλωση του μεγάλου δασκάλου του KARATE Fujimoto, ότι οι πολεμικές τέχνες μεταδόθηκαν στην Ιαπωνική χερσόνησο από τους Ιανού ( Ίωνες ), μια φυλή απογόνων των Αρχαίων Ελλήνων που κατοικούν σε ένα νησί δυτικά του Τόκυο.
     Φυσικά όλα τα παραπάνω έχουν μια βάση και αποτελούν ίσως ιστορικές αλήθειες που πραγματικά έχει ιδιαίτερο ενδιαφέρον να ασχοληθεί κάποιος, αλλά θα πρέπει να δούμε τί προκαλείται από αυτή μας την πίστη καθώς και να μελετήσουμε λίγο βαθύτερα το θέμα. 
     Πολλές φορές οι ασκούμενοι αντί να προσηλωθούν στην άσκηση και την καθημερινή τους ενασχόλιση με την τέχνη τους, επιδιώκουν να προβάλλουν καταρχήν εσωτερικά μια ανωτερότητα η οποία υποκαθιστά την προσωπική τους εργασία. Υπεραναλύουν ιστορικά ή τεχνικά ζητήματα, μάχονται πραγματικά για την αλήθεια των σκέψεων και λόγων τους, ενώ θα ήταν ποιό χρήσιμο να ασχοληθούν με την τέχνη αυτή καθε αυτή. Υπάρχει και μια ορολογία που περιγράφει αυτή την κατάσταση είναι οι λεγόμενοι mouth warriors ( λεκτικοί ή θεωρητικοί μαχητές ). Είναι πολύ ποιό συνετό κάποιος να μην ασχολείται τόσο με την θεωρία ή την ιδεοληψία σε μια τέχνη, αλλά με την ίδια την τέχνη, βιωματικά. 
     Όσον αφορά τώρα το γεγονός αυτό καθεαυτό, θα πρέπει να γνωρίζουμε ότι η γνώση είναι μια συμπαντική αλήθεια. Δεν ανήκει σε κανένα άνθρωπο, ομάδα, κράτος ή έθνος. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι σε συγκεκριμένες ιστορικές περιόδους μεγάλοι Δάσκαλοι, κατεβάζουν ένα κομμάτι γνώσης και το διαδίδουν στους συνανρθώπους τους. Η γνώση αυτή φιλτράρεται μέσα από τις πολιτισμικές, θρησκευτικές συνθήκες της εποχής και της γεωγραφίας της περιοχής που έζησαν οι Δάσκαλοι. Πέρνουν ένα όνομα, ένα τυπικό, μια φόρμα, δημιουργείται έτσι ένα γνωσιακό σύστημα το οποίο μετά διαδίδεται. Η ανατομία του ανθρώπου, οι διανοητικές και ψυχικές του ικανότητες καθώς και οι ανάγκες ακολουθούν μια περιοδική ακολουθία. Έτσι η τεχνική και η φόρμα ομοιάζει στο παρόν στο παρελθόν και στο μέλλον. Το ίδιο ισχύει για παράδειγμα σε πολλές θρησκείες. Αν μελετήσει κάποιος την παράδοσή τους θα διαπιστώσει ότι επαναλαμβάνονται τα ίδια μοτίβα. Το AIKIDO, το Πανγκράτιο, η Χριστιανοσύνη ή Ο Βουδισμός είναι ετικκέτες που εμπεριέχουν γνώση, εξουσία, σκλαβιά και ελευθερία, όπως και η ζωή άλλωστε.
     Γιατί όμως δεν καταφέρουμε να διατηρήσουμε εμείς την σύνδεση με το Πανγκράτιο ενώ οι Ιάπωνες διατηρούν ζωντανό το σήμερα με το χτές. Οι κυριότεροι λόγοι είναι οι εξής:
     Καταρχήν ο χρόνος απόστασης από την Κλασσική Ελλάδα είναι πολύ μεγαλύτερος με αποτέλεσμα στο βάθος του χρόνου να χάνεται η αλληλουχία και η συνέχεια. Η Ελλάς είναι μια χώρα όπου ανέκαθεν κυριαρχούσε η μετανάστευση, δέχτηκε πολλές επιβουλές και επιθέσεις από άλλα κράτη και πολιτισμούς. Είναι μια χώρα που δεν έχει ισχυρούς θεσμούς, αλλά και η νοοτροπία των Ελλήνων είναι τέτοια όπου αμφισβητούν και κατασπαράσουν το δημιούργημα του χτές ( ίσως αυτή να είναι η αρνητική όψη της δημιουργικότητας ).
     Αυτό που έχει ιδιαίτερη σημασία είναι η προσωπική μας στάση και η προσωπική μας εργασία, πέραν από κάθε περιορισμό. Δεν έχει καμία σημασία εάν κάποιος κάνει AIKIDO, KARATE ή Πάνμαχον. Σημασία έχει η προσωπική του κατανόηση, η συνειδητοποίηση και η εξέλιξη. Στο τέλος όπως είχει πει ο αείμνηστος BRUCE LEE, όταν περάσεις απέναντι στο νησί δεν χρειάζεσαι πλέον καμία βάρκα.
     Στην εξέλιξή μας απλά χρειαζόμαστε ένα σύστημα, ένα δάσκαλο, μια παράδοση, έτσι ώστε με πίστη και  υπακοή κάποια στιγμή να ανακαλύψουμε ότι πλέον δεν τους έχουμε ανάγκη γιατί είμαστε ελεύθεροι.